OptiBorelia®

Dodaj do koszyka
Suplement wzmacniający organizm w profilaktyce przeciw boreliozie, jak też wspomagający bezpośrednią walkę organizmu z chorobą. Opti Borelia® to kompozycja wysokostężonych ekstraktów roślinnych, które nie tylko stymulują odporność, ale również pobudzanie oczyszczania organizmu z toksyn, które produkują krętki boreliozy. Posiada też silne działanie w innych infekcjach nie tylko bakteryjnych.
Zawartość składników w porcji dziennej produktu 1 kapsułka 2 kapsułki
Opti Borelis ® (zastrzeżona formuła) 100 mg 200 mg
Ekstrakt z korzenia szczeci pospolitej 10:1 80 mg 160 mg
Ekstrakt z ziela czystka 10:1 70 mg 140 mg
Ekstrakt z kory czepoyu puszystej 10:1 60 mg 120 mg
Ekstrakt z rdestu japońskiego 10:1 50 mg 100 mg
Ekstrakt z Andrographis paniculata 10:1 40 mg 80 mg
Zalecane przyjmowanie 1-2 kapsułki dziennie, popijając wodą. 60 kapsułek wegetariańskich. Szczegółowy opis ekstraktów znajdziesz w wyszukiwarce ziół i chorób - pod adresem www.naturday.pl/search lub poniżej w artukule.

Borrelia burgdorferi.
Bakteria, która się ukrywa.



Bakteria Borrelia burgdorferi odpowiedzialna za rozwój choroby w przeciwieństwie do wielu innych bakterii, występuje w kilku formach: jako krętek, forma L (bez ściany komórkowej) oraz cysta. Jest to tak zwany polimorfizm. Każda z form jest wrażliwa na inny rodzaj antybiotyku. Wykazano też, że posiadają możliwość transformacji, czyli przekształcenia się jednej formy w inną. Potrzebują na to zaledwie kilka godzin. Forma, jaką przyjmuje bakteria zależy od wielu czynników między innymi od warunków środowiska, w jakim bakteria się znajduje. Bakterie z krwią wędrują do tkanki łącznej (ścięgna, skóra oraz naczynia krwionośne), mięśni oraz tkanki nerwowej. Znajduje się je licznie we wzgórzu, korzeniach grzbietowych rdzenia kręgowego, miazdze zębowej oraz gałkach ocznych. Różnorodność form bakterii sprawia, że jest ona bardzo trudna do zwalczenia, a w czasie leczenia należy podawać różne rodzaje antybiotyków.

W zwalczaniu krętków najlepiej sprawdzają się penicyliny i cefalosporyny. Cysty ulegają zniszczeniu pod wpływem metronidazolu i tinidazolu, a formę L można unieszkodliwić za pomocą tetracyklin lub makrolidów.

Krętki wytwarzają energię poprzez beztlenowy rozkład glukozy, w czasie leczenia pomocniczo stosuje się więc dotlenianie organizmu. Mimo znajomości szkodliwych dla bakterii antybiotyków leczenie jest długotrwałe głównie ze względu na zdolność bakterii do transformacji, gdy w organizmie znajdą się antybiotyki niszczące daną formę. Z tego też powodu w czasie leczenia stosuje się wiele antybiotyków by zminimalizować ryzyko przetrwania którejś z form bakterii mimo terapii.
Dodatkowym utrudnieniem jest fakt, iż antybiotyki nie zagrażają bakterii, gdy ta znajduje się w stanie spoczynku. Bakterie mogą być zniszczone tylko wtedy, gdy zaczynają się dzielić, tworząc nową ścianę komórkową. Czas podziału Borreli to 12 do nawet 24 godzin, podczas gdy innym bakteriom wystarcza kilkanaście minut. Krętki, cysty i formy L mogą przetrwać w uśpieniu wiele lat czekając na sprzyjające warunki i powodując nawroty choroby, lub w czasie ciąży zaatakować organizm dziecka. Nieleczona borelioza rzadko bywa bezpośrednią przyczyną śmierci, ale wyraźnie obniża jakość życia. Objawy chorobowe mają związek z określonym gatunkiem krętka: B. burgdorferi powoduje objawy artretyczne atakując stawy organizmu, B. garinii jest przyczyną objawów neurologicznych, B. afzelii powoduje przewlekłe symptomy skórne. Przyczyną objawów chorobowych jest toksyna bakteryjna, której ilość z biegiem czasu się zwiększa. Bakteria zakłada mikroskopijne cysty, które wypełnione są toksyną i formami przetrwalnikowymi bakterii. Cysty mają zdolność otwierania się, uwalniając przetrwalniki, które później przybierają dojrzałą postać krętka. Nawet zamknięte cysty uwalniają toksynę, podrażniającą otaczające tkanki, powodując nasilenie się objawów.

Diagnostyka

W pierwszym etapie należy wykazać obecność swoistych przeciwciał IgM lub IgG (w zależności od postaci klinicznej) metodą immunoenzymatyczną. W drugim etapie u chorych z wynikami dodatnimi lub wątpliwymi należy wykonać oznaczenia techniką Western-blot. Obie metody wzajemnie się uzupełniają
Dodatni wynik badania serologicznego bez klinicznych objawów typowych dla boreliozy z Lyme nie upoważnia do rozpoznania choroby i jej leczenia.
W Polsce w 2009 r. zanotowano10 313 zachorowań na boreliozę, rok wcześniej zgłoszono 8255 przypadków. Raporty epidemiologiczne w roku 2016 odnotowały rekordową liczbę zachorowań na boreliozę: 21 220 stwierdzonych oficjalnie przypadków, to o prawie 56% więcej niż zarejestrowano w roku 2015(13 625) i dziesięciokrotnie więcej niż na poczatku tego wieku.
Wykład na temat metod wspomagania
leczenia Boreliozy ekstraktami roślinnymi.
lek. med. Janusz Wietecha

Borelioza z Lyme

Borelioza, krętkowica kleszczowa, choroba z Lyme - wieloukładowa choroba zakaźna wywoływana przez bakterie należące do krętków: Borrelia burgdorferi, Borrelia garinii, Borrelia afzelii, Borrelia japonica, przenoszona na człowieka i niektóre zwierzęta przez kleszcze. Borelioza jest najczęstszą chorobą odkleszczową. Zakażenie człowieka następuje poprzez ślinę lub wymiociny kleszcza. Rezerwuarem krętka są liczne gatunki zwierząt, głównie gryzonie.

Wczesne objawy choroby obejmują powstanie charakterystycznego rumienia cechującego się obwodowym szerzeniem się i centralnym ustępowaniem. Rumień wędrujący jest najczęstszym objawem wczesnej postaci boreliozy. Inne wczesne zmiany to rzadko występujący naciek limfocytarny skóry oraz objawy grypopodobne obejmujące gorączkę, ból głowy, osłabienie. Wczesne objawy ustępują w ciągu 3 miesięcy i u części chorych rozwija się postać wczesna rozsiana, która może przebiegać pod postacią zapalenia stawów lub neuroboreliozy albo (rzadziej) zapalenia mięśnia sercowego.

Po wielu latach od zakażenia u części chorych dochodzi do zanikowego zapalenia skóry, przewlekłego zapalenia stawów, powikłań neurologicznych. Borelioza jest rozpoznawana na podstawie dodatnich testów serologicznych oraz występowaniem typowych objawów klinicznych. Zakażenie jest skutecznie leczone za pomocą antybiotyków z grupy penicylin, cefalosporyn oraz tetracyklin.
OptiBorelia®
Dodaj do koszyka

Objawy

1. Rumień wędrujący (rumień pełzający, EM – erythema migrans) – jest najczęstszym objawem boreliozy. W ciągu 1–3 tygodni od ukłucia kleszcza w miejscu ukąszenia pojawia się pojedyncza rumieniowa plama lub grudka na skórze, która szybko ulega powiększeniu z centralnym przejaśnieniem; miejsce wkłucia kleszcza jest jej środkiem.
2. Borrelial lymphocytoma (BL) chłoniak limfocytarny skóry [lymphadenosis benigna cutis) Ujawnia się u mniej niż 1% chorych, zwykle w kilka tygodni po ukłuciu przez kleszcza, jako pojedynczy, sinoczerwony, niebolesny guzek. Lokalizacja BL to małżowiny uszne, moszna i brodawki sutkowe.
2a. przewlekłe zanikowe zapalenie skóry kończyn (acrodermatitis chronica atrophicans) – czerwonosinawe, zwykle niesymetryczne zmiany skóry dalszych części kończyn, pojawiające się kilka lat po zakażeniu (stadium późne); początkowo mają charakter obrzęku zapalnego, ale później dominują cechy zaniku – cienka skóra o wyglądzie bibuły papierosowej z fioletowym przebarwieniem, pozbawiona owłosienia.
3. Zapalenie stawów (LA – Lyme arthritis).
Wędrujące bóle kości, stawów, mięśni, i ścięgien mogą wystąpić w stadium wczesnego zakażenia rozsianego, w okresie kilku tygodni od zakażenia. Nawracające zapalenie stawów (zwykle asymetryczne), w którym bólom towarzyszy obrzęk i wzmożone ucieplenie, ujawnia się zwykle w ciągu dwóch lat po zakażeniu. W przypadku dużego wysięku w jamie stawowej dolegliwości bólowe ulegają nasileniu, zwłaszcza przy ruchach kończyn. Najczęściej zmiany dotyczą stawów kolanowych, rzadziej stawów ramienno-barkowych, łokciowych, nadgarstkowych, biodrowych i skokowych. Znacznie rzadziej obejmują stawy skroniowo-żuchwowe i drobne stawy rąk i stóp.
Nieleczona infekcja Borelli burgdoferi może trwać miesiące, a nawet lata prowadząc do trwałego, nieodwracalnego uszkodzenia zajętych narządów
4. Neuroborelioza
OptiBorelia®
Dodaj do koszyka
1) limfocytowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych - zwykle o łagodnym przebiegu, jedynym objawem może być ból głowy (stadium wczesne rozsiane)
2) zapalenie nerwów czaszkowych – porażenie lub niedowład, najczęściej nerwu twarzowego (porażenie typu Bella; może być obustronne, a borelioza jest wówczas najczęstszą przyczyną, wraz z limfocytowym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych i neuropatią obwodową stanowi zespół Bannwartha (meningopolyradiculoneuritis; stadium wczesne rozsiane)
3) zapalenie korzeni nerwowych i nerwów obwodowych (radiculoneuritis) – objawia się silnym nerwobólem nasilającym się w nocy i neuropatią obwodową (parestezje, osłabienie mięśni) zwykle w obrębie jednego lub kilku dermatomów; w późnej neuroboreliozie jest dominującym objawem
5. Zapalenia mięśnia sercowego (LC – Lyme carditis). Najczęściej stwierdza się zaburzenia przewodnictwa w postaci bloków przedsionkowo-komorowych o zmiennym stopniu.

6. Zespół poboreliozowy (ang. post-Lyme disease syndrom). Mianem tym określa się szereg objawów utrzymujących się u pacjentów z boreliozą po leczeniu. Główne objawy to zmęczenie oraz bóle stawów i mięśni. W niektórych przypadkach może trwać do 6 miesięcy. Dokładna przyczyna występowania tego zespołu nie została jeszcze poznana. Większość ekspertów uważa, że jest on efektem uszkodzenia tkanek i układu immunologicznego, powstałego w trakcie infekcji. Podobne objawy występują w następstwie innych infekcji, takich jak: Campylobacter (zespół Guillaina-Barrégo), Chlamydie (zespół Reitera) czy paciorkowce (gorączka reumatyczna). Badania nie wykazały, że stan pacjentów otrzymujących przedłużoną terapię antybiotykową poprawia się szybciej od tych, którzy otrzymują placebo]. Dodatkowo długotrwała terapia antybiotykowa niesie ze sobą ryzyko poważnych powikłań.
OptiBorelia®
Dodaj do koszyka

Rokowanie

Rokowanie w przebiegu prawidłowo leczonej boreliozy jest zazwyczaj dobre. 70-98% pacjentów z rumieniem wędrującym wraca do pełnego zdrowia w ciągu 12 miesięcy od włączenia antybiotykoterapii. W przypadku neuroboreliozy u 70-85% chorych dochodzi do całkowitego ustąpienia objawów w okresie 6-12 miesięcy od włączenia leczenia. Gdy objawy ze strony stawów utrzymują się przez ponad 3 miesiące od włączenia antybiotykoterapii należy rozpoznać antybiotyko-oporne boreliozowe zapalenie stawów. Dotyczy ono ok. 10% pacjentów. Objawy mogą utrzymywać się nawet przez kilka lat. W leczeniu pomocne są niesterydowe leki przeciwzapalne, dostawowe iniekcje kortykosteroidów lub synowektomia [4,64,102–104]. U ok 5% pacjentów z boreliozą występuje tzw. zespół poboreliozowy.
Opracowane na podstawie:

1. Borelioza z Lyme. prof. dr hab. Robert Flisiak, prof. dr hab. Jacek Szechiński. Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2014, rozdz. 11 Wybrane zagadnienia chorób zakaźnych.

https://www.mp.pl/okulistyka/okulistyka-dla-nieokulistow/artykuly/122304,borelioza-z-lyme (dostęp 09.03.2018)

2. Diagnostyka i leczenie boreliozy z Lyme. Robert Flisiak, Klinika Obserwacyjno-Zakaźna AM w Białymstoku Sławomir Pancewicz,Klinika Chorób Zakaźnych i Neuroinfekcji AM w Białymstoku. https://infekcje.mp.pl/wytyczne/51646,diagnostyka-i-leczenie-boreliozy-z-lyme (dostęp 09.03.2018)

3. Przegląd Lekarski 2015 / 72 / 11 PRACE POGLĄDOWE Borelioza – aktualny stan wiedzy. Justyna BŁAUT-JURKOWSKA Marcin JURKOWSKI http://www.wple.net/plek/numery_2015/numer-11-2015/656-661.pdf (dostęp 09.03.2018)

4. Borelioza - niebezpieczna choroba z Lyme. Zuzanna Koperwas Ogólna charakterystyka i diagnostyka laboratoryjna zakażenia. http://laboratoria.net/artykul/15100.html (dostęp 09.03.2018)

Pamiętajmy:

  • 30% kleszczy jest zarażonych krętkami boreliozy.
  • Nieprawidłowo leczona borelioza staje się przyczyną kalectwa, niepełnosprawności, a nawet śmierci.
  • Synergia działania antybiotykoterapii i ekstraktów naturalnych ziół i roślin leczniczych jest skuteczniejsza w leczeniu BORELIOZY a profilaktyczne stosowanie ziół, a właściwie ich ekstraktów w poprawie odporności może zapobiec chorobie.

OptiBorelia®

Kompozycja naturalnych ekstraktów - ziół, wspomagający walkę z boreliozą, który w swoim składzie zawiera substancje działające przeciw krętkom boreliozy oraz stymulujące układ immunologiczny.
Dodaj do koszyka
Borelioza nie jest łatwa do zwalczenia, jej terapia wymaga stosowania znacznych dawek antybiotyków, które dobiera lekarz. Oprócz podstawowej antybiotykoterapii warto jest wspomagać proces leczenia i swój stan odpowiednią dietą i naturalną suplementacją, taką jak specjalnie do tego stworzona Opti Borelia®. Warto pamiętać, że wyjątkowa kompozycja OptiBorelia® powstała dzięki pracy doświadczonych ekspertów farmakognozji i zawiera najwyższej jakości, wysokostężone, naturalne, duże dawki ekstraktów roślin i ziół. Dzięki temu osiągamy znacząco szybciej oczekiwany efekt suplementacyjny. Użycie najwyższej jakości surowca powoduje, iż cena kompozycji może być czasem wyższa niż innych produktów ziołowych, niemniej warto pamiętać, że zastosowane w OptiBorelia® i innych produktach NaturDay® wysokooczyszczone ekstrakty tzw. stężone wyciągi roślinne dają wielokrotnie lepsze efekty stosowania, co w ostatecznym rozrachunku okazuje się być jedną z podstaw zadowolenia naszych klientów.

Skład:

Opti Borelis®

Zastrzeżona formuła. Zawarta w produkcie pomaga stymulować układ immunologiczny do walki z boreliozą oraz ma silne działanie antyoksydacyjne.

Szczeć pospolita

(Dipsacus sylvestris) Ekstrakt z korzenia szczeci pospolitej (Dipsacus sylvestris) (DER 10:1; ekstrahent: woda i etanol). Ekstrakt z korzenia szczeci pospolitej przydatny w trudnych i długotrwałych infekcjach, stosowany w terapii boreliozy. Ekstrakt ten skutecznie niszczy bakterie, pierwotniaki i niektóre grzyby. Jego skuteczność jest porównywana do działania amoksycyliny, antybiotyku stosowanego do zwalczania boreliozy. Działanie: Działanie bakteriostatyczne, ochronne na miąższ wątroby (hepatoprotekcyjne), przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwreumatyczne i immunostymulujące. Surowce obfitują w kwas chlorogenowy, chinowy i kawowy, ponadto w istotne irydoidy: cefelarozyd (=scabiozyd), dipsakotynę i dipsakan (glikozyd), trójterpeny (kwas ursolowy), saponiny i alkaloidy. Działanie w boreliozie: bakteriostatyczne, tonizujące dla wątroby i nerek, wzmacniające ścięgna i kości, przeciwzapalne w dolegliwościach związanych z bólami w krzyżu, bólami kończyn, w szczególności kolan, przeciwbólowe, przy bolących opuchliznach, poprawiające krążenie. Zastosowanie: Korzeń szczeci stosujemy w infekcjach oraz w procesach rekonwalescencji po przewlekłych chorobach połączonych z utratą wagi.

Cytacje: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Dipsacus+sysvestris,https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21901989 http://rozanski.li/345/borelioza-borreliosis-fitoterapia-cz-iii-i-troche-narzekania/

Czystek siwy

(Cistus Incanus L). Ekstrakt z ziela czystka (Cistus Incanus L). (DER 10:1); ekstrahent: woda i etanol) Ekstrakt z ziela czystka stosowany w walce z infekcjami, wzmacnia układ immunologiczny. Zawiera dużo polifenoli, które są silnymi antyoksydantami. Czystek działa również oczyszczająco, usuwa m.in. ciężkie metale z organizmu. Działanie: Czystek charakteryzuje się wysoką zawartością polifenoli (podobno nawet większą niż czerwone wino) - silnych przeciwutleniaczy. Są to substancje, które: mają właściwości antyoksydacyjne, tzn. neutralizują wolne rodniki, które mogą się przyczynić do powstania wielu chorób, w tym tych nowotworowych hamują powstawanie i rozwój stanów zapalnych w organizmie wzmacniają, dodają energii ochraniają naczynia krwionośne i hamują utlenianie się "złego" cholesterolu LDL, zapobiegając tworzeniu się blaszek miażdżycowych wspierają także funkcjonowanie układu odpornościowego i walczą z drobnoustrojami i grzybami działają antyalergicznie, gdyż hamują uwalnianie histaminy. Zastosowanie: Ziele i liście czystka wykorzystywane były jako środki przeciwzapalne w chorobach skóry, w reumatyzmie i zapaleniu nerek. Cenione były również ze względu na działanie przeciwwrzodowe, przeciwbiegunkowe i przyspieszające gojenie ran. Surowce te coraz większą popularność zdobywają także w lecznictwie europejskim. Napary z ziela lub z liści wykorzystywane są w profilaktyce różnych chorób. Obecnie ziele i liście czystka rekomendowane są jako surowce działające przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo, przeciwgrzybiczo, a także wzmacniająco na układ odpornościowy. Jako najważniejszy profil aktywności biologicznej uznaje się aktywność przeciwutleniającą, wynikającą ze składu surowców. Polecane są one jako suplementy diety w profilaktyce chorób przewlekłych, takich jak nadciśnienie, cukrzyca czy choroba Alzheimera. European Food Safety Authority (EFSA) rekomenduje wymienione surowce jako bogate, naturalne źródło substancji przeciwutleniających. Nadal prowadzone są badania naukowe, które potwierdzają znane, tradycyjne zastosowania, jak również wykazują nowe profile aktywności biologicznej ekstraktów z wymienionych surowców oraz wyizolowanych z surowców metabolitów wtórnych. Właściwości spazmolityczne (w leczeniu biegunek i chorób układu pokarmowego) oraz hipotensyjne zostały poparte badaniami naukowymi. Udowodniono, że wodne ekstrakty z liści C. incanus w warunkach in vitro działają rozkurczająco na wyizolowane mięśnie gładkie jelit i aorty.

Cytacja Dr Henryk Różański. Opracowania: Rozmyślania nad czystkiem. 28.05.2014

Czepota puszysta. Vilcacora.

(Uncaria tomentosa L.) Ekstrakt z kory czepoty puszystej (Uncaria tomentosa L) (DER 10:1; ekstrahent: woda i etanol) Ekstrakt z kory czepoty puszystej zawiera alkaloidy stymulujące białe ciałka krwi, które niszczą bakterie atakujące organizm, działa przeciwzapalnie, przeciwutleniająco i przeciwwirusowo. Jest polecany dla osób o osłabionej odporności, np. w wyniku przebytych radio i chemioterapii. Działanie: immunostymulujące; pobudzające fagocytozę (pożeranie antygenów), zwiększające liczbę limfocytów T, NK, cytotoksycznych; stymulujące system GALT i MALT; uspokajające’ przeciwwirusowe, szczególnie wobec HIV; adaptogenne (poprawia zdolności przystosowawcze organizmu), przeciwzapalne, przeciwreumatyczne, rozkurczowe na naczynia krwionośne i drogi oddechowe, przeciwastmatyczne; antyoksydacyjne; ochronne na miąższ wątroby, antymutagenne. Składniki aktywne stwierdzone: tetra- i pentacykliczne alkaloidy oksyindolowe (ok. 2%), saponiny trójterpenowe, fenolokwasy (kwas chinowy), garbniki. Występują dwa chemotypy rośliny: z przeważającymi alkaloidami pentacyklicznymi oraz z przeważającymi alkaloidami tetracyklicznymi. Bardziej wartościowy jest chemotyp z alkaloidami pentacyklicznymi, szczególnie w leczeniu AIDS i nowotworów, ponadto wirusowego zaplenia wątroby i chorób reumatycznych. W handlu są różne chemotypy i pacjent nie jest świadomy jaki surowiec kupuje, stąd rozbieżności w skuteczności. Istnieją surowce i preparaty gotowe standaryzowane na zawartość alkaloidów pentacyklicznych (pteropodyna, mitrafilina) i tetracyklicznych (rynchofilina). Zastosowanie: choroby wirusowe; niedobory odpornościowe, choroba nowotworowa (wspomagająco); choroby reumatyczne; zaburzenia adaptacji organizmu do środowiska.

Cytacje: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Uncaria+tomentosa https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29442306http://rozanski.li/2021/uncaria-tomentosa-willdenow-de-candolle-czepota-puszysta-w-fitoterapii/

Rdestowiec japoński.

(Polygonum cuspidatum L.) Ekstrakt z korzenia rdestu japońskiego (Polygonum cuspidatum L.). (DER 10:1; ekstrahent: woda i etanol) Ekstrakt z rdestu japońskiego działa przeciwbakteryjnie wobec krętków boreliozy i dodatkowo stymuluje układ immunologiczny do walki z bakteriami i wirusami. Rdest jest źródłem resweratrolu, który pobudza mikrokrążenie, reguluje przemianę materii, znajdziemy w nim również selen, miedź, mangan, żelazo i cynk. W kłączach występują flawonoidy: kwercetyna (quercetin), luteolina (luteolin), apigenina (apigenin), kemferol (kaempherol = kaempferol); związki antrachinonowe i naftochinonowe (glikofrangulina (glucofrangulin), 2-methoxy-6-acetyl-methyl-juglon, chryzofanol = 1,8-dihydroxy-3-methylanthraquinone; antrachinon – emodyna (1,3,8-trihydroxy-6-methylanthraquinone); parietyna = parietin, czyli reochryzydyna = rheochrysidin (1,8-dihydroxy-3-methoxy-6-methylanthraquinone), questin = kwestyna (emodin-8-methyl ether), fallacinol = 1,8-dihydroxy-3-(hydroxymethyl)-6-methoxy-9,10-anthracenedione.; stylbeny: resweratrol – resveratrol (5-trihydroxystilbene); polidatyna = polydatin (resveratrol 3-O-beta-D-glucoside); fenolokwasy, fenole: kwas protokatechinowy (3,4-dihydroxybenzoic acid), kwas galusowy (kwas 3,4,5-trihydroksybenzoesowy), kwas kumarowy (kwas cis-o-hydroksycynamonowy), metylokumaryna, kwas katechinowy i protokatechinowy; fitosterole: glikozydowo związany beta-sitosterol, stigmast-5-ene-3β 7α -diol, daukosterol; cyklitole (mannitol). Przetwory z rdestowca są źródłem biopierwiastków: selen, miedź, molibden, mangan, żelazo, cynk. Resweratrol, polidatyna i naftochinony hamują rozwój grzybów i bakterii chorobotwórczych. Należą do naturalnych czynników chemoprewencyjnych w odniesieniu do chorób nowotworowych. Hydroksystylbeny, podobnie jak polifenole (w tym bioflawonoidy) są wymiataczami wolnych rodników, antyoksydantami, przez co stabilizują strukturę błon komórkowych. In vitro są inhibitorami kancerogenezy (hamują rozwój nowotworów). Aktywują reduktazę chinonową i hamują aktywność peroksydazowej cyklooksygenazy prostaglandynowej I. Indukują apoptozę (programowaną śmierć komórki). Hamują agregację krwinek, zapobiegając ich adhezji na włóknach białkowych oraz absorpcji wapnia w konglomeratach trombocytów. Dzięki temu zmniejszają ryzyko powstawania zakrzepów. Bioflawonoidy i hydroksystylbeny rdestowca to również inhibitory ACAT – acetylotransferazy acetylo-CoA-cholesterolowej, enzymu odpowiedzialnego za estryfikację i tym samym absorpcję cholesterolu. Inhibitory ACAT zmniejszają stężenie estrów cholesterolu w płytkach miażdżycowych oraz redukują wielkość płytek miażdżycowych. Mają więc właściwości przeciwmiażdżycowe. Resveratrol i polidatyna wzmagają syntezę tlenku azotu, który jest endogennym mediatorem rozszerzającym naczynia krwionośne i poprawiającym przepływ krwi. Są także inhibitorami kinazy tyrozynowej (protein-tyrosine kinase), która katalizuje fosforylację tyrozyny. W tym mechanizmie działania resweratrolu, upatruje się jego właściwości antymutagenne. Dzięki hamowaniu cyklooksygenazy i lipooksygenazy zmniejsza stany zapalne i wywiera działanie przeciwbólowe. Fitosterole, polifenole i hydroksystylbeny zapobiegają stłuszczeniu i zwłóknieniu nerek, wątroby i serca (działanie lipotropowe). Obniżają podniesione poziomy aminotransferazy asparaginowej i alaninowej. Polidatyna rdestowca zmniejsza ryzyko uszkodzenia komórek mięśnia sercowego w razie chwilowego braku glukozy i tlenu. Zapobiega również skutkom ubocznym wywołanym podawaniem leków antyhipertensyjnych (przeciwko nadciśnieniu, np. clonidine) i neuroleptycznych (np. chlorpromazine). Zastosowanie: choroba wieńcowa, cukrzyca, nadciśnienie, stany zapalne żył, miażdżyca, zaburzenia krążenia obwodowego, zakrzepy, fitoterapia nowotworów, choroby autoimmunologiczne, zaparcia, atonia jelit, zatrucia, kuracje odtruwające, otyłość, zaburzenia pamięci, wirusowe zapalenie wątroby, marskość wątroby, choroba Alzheimera, zespół zimnych dłoni i stóp (np. u młodych dziewcząt), menopauza, przerost gruczołu krokowego, stany zapalne i infekcje układu moczowego oraz płciowego (w mieszankach), stres, depresja, rekonwalescencja po przebyciu chorób zakaźnych, przewlekłe choroby skóry na tle zaburzeń metabolicznych, profilaktyka i leczenie kandydiozy (Candida), choroby pasożytnicze, stany zapalne rogówki, tęczówki i naczyniówki, zaćma, dychawica oskrzelowa, stany zapalne piersi.

Cytacje: http://rozanski.li/4352/rdestowiec-reynoutria-fallopia-w-praktycznej-fitoterapii/ https://vsearch.nlm.nih.gov/vivisimo/cgi-bin/query-meta?query=polygonum+cuspidatum&v%3Aproject=nlm-main-website https://vsearch.nlm.nih.gov/vivisimo/cgi-bin/query-meta?query=polygonum+cuspidatum&v%3Aproject=nlm-main-website https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=polygonum+cuspidatum

Brodziuszka wiechowata.

(Andrographis paniculata) Ekstrakt z liści Andrographis paniculata (Andrographis paniculata (Burm.f.) Wall. ex Nees. ) (DER 10:1; ekstrahent: woda i etanol) - zioło antybakteryjne i przeciwpasożytnicze, które wykazuje najmocniejsze działanie w obniżeniu cytokiny zapalnej 1L-1b przeciw boreliozie. Wzmacnia odporność, przyspiesza trawienie i oczyszcza organizm z toksyn. Działanie: antybakteryjne, przeciwgrzybicze i przeciwwirusowe, przeciw przeziębieniu, zakażeniu zatok, ogólny stan zapalany, dolegliwości bólowe i detoksykacja. Substancja bioaktywna: dwuterpen: andrografolid (andrographolide); goryczki andrografina, pani kulina. Zastosowanie: Wykazuje działanie przeciw wirusom, bakteriom oraz pasożytom i antyoksydacyjne. Chroni komórki organizmu, w tym także neurony (działanie neuroprotekcyjne). W chorobach stawów, kości, owrzodzeniach skórnych i na błonach śluzowych, przy kaszlu, biegunce, czerwonce, czyrakach i bolesnym oddawaniu moczu.zaburzenia trawienne, brak apetytu, schorzenia trzustki, wątroby, śledziony; stany zapalne zatok, choroby alergiczne; nieżyty układu oddechowego i moczowo-płciowego, choroby autoimmunologiczne, hiperandrogenizm. Andrographis paniculata jest rośliną klasyfikowaną jako immunomodulator.

Cytacje: https://cmjournal.biomedcentral.com/articles/10.1186/17498546517, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19752167 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29408515, https://en.wikipedia.org/wiki/Andrographis_paniculata https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Andrographis+paniculata http://rozanski.li/3441/andrographis-green-chirettta-indian-chiretta-w-praktycznej-fitoterapii/

Czosnek pospolity.

(Allium sativum L.) pozyskany i połączony w specjalny sposób z ekstraktem z czystka siwego tworzą Opti Borelis®. Ta zastrzeżona formuła - zawarta w produkcie pomaga stymulować układ immunologiczny do walki z boreliozą oraz ma silne działanie antyoksydacyjne. Ekstrakt z czosnku pospolitego. Działanie: Główną substancją aktywną jest alliina, która przez enzym alliinazę rozkładana jest za pośrednictwem produktu niestabilnego do allicyny (w materiałach przetworzonych jest to często główny składnik). Kolejne metabolity to ajoeny będące inhibitorami agregacji płytek krwi (wydłużają czas krwawienia, działają przeciwzakrzepowo). Czosnek zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, chroniąc równocześnie przed zgagą, działa żółciopędnie i przeciwskurczowo, wpływa korzystnie na drogi oddechowe, reguluje florę bakteryjną i sprzyja lepszemu ukrwieniu naczyń wieńcowych. Działa jak łagodny antybiotyk – ma właściwości przeciwbakteryjne, antygrzybicze i przeciwrobacze. Najbardziej wrażliwe na olejek czosnkowy są szczepy bakterii beztlenowych z rodzaju Bacteroides, Prevotella, Fusobacterium i Actinomyces. Działa także na paciorkowce Streptococcus, poza tym gronkowce Staphylococcus, mikobakterie wywołujące gruźlicę i bakterie okrężnicy. Najmniejszą wrażliwość na olejek wykazują szczepy z rodzaju Veillonella i Porphyromonas. Olejek eteryczny występujący w czosnku działa skutecznie w niskich stężeniach na bakterie beztlenowe uczestniczące w zakażeniach jamy ustnej i górnych dróg oddechowych. Zwalcza infekcje dróg moczowych. Aktywność przeciwgrzybiczą przypisuje się zdolności hamowania syntezy lipidów w grzybni. Ekstrakt z czosnku zalecany jest jako dodatek do past do zębów lub płynów do płukania jamy ustnej. Czosnek działa profilaktycznie i leczniczo także przy zatruciach ołowiem. Stosowany zewnętrznie do lewatywy w leczeniu owsicy i irygacji przy rzęsistkowym zapaleniu pochwy. Świeży sok hamuje także rozwój wirusów grypy. Działa napotnie, obniża gorączkę i ciśnienie krwi. Redukuje zapalenia. Jest przeciwutleniaczem chroniącym wątrobę. Obniża poziom prostaglandyny PG2 zmniejszając ból w czasie miesiączki. Opisywany także jako środek przeciwmiażdżycowy, obniżający poziom cholesterolu we krwi. Ta ostatnia właściwość dowiedziona została w testach przeprowadzanych na zwierzętach, a także opisywana z badań nad ludźmi, nie została jednak potwierdzona przez kompleksowe badania prowadzone w Stanach Zjednoczonych. Zakrojone na szeroką skalę badania i przegląd źródeł naukowych nie potwierdzają, ani nie zaprzeczają celowości stosowania czosnku w leczeniu klinicznym nadciśnienia tętniczego, a ich wyniki są sprzeczne. Czosnkowi przypisuje się także działanie antysklerotyczne. Udokumentowane klinicznie działanie - obniżające lipidy, hamujące agregację trombocytów, fibrynolityczne, antybakteryjne, lekko obniżające ciśnienie krwi. Zastosowanie: Infekcja wirusowa, Infekcja bakteryjna, Zakażenie pasożytami, Miażdżyca, Nadciśnienie., Zapobieganie - Zakrzepica (zatory, udar niedokrwienny mózgu, zawał serca).
Cytacje: dr n. farm. Jadwiga Nartowska. Panacea Nr 1 (18), styczeń - marzec 2007 strony: 8-11. Czosnek, a choroby układu krążenia. lek. med., mgr farm. Jarosław Struczyński. Panacea Nr 1, październik 2002 strony: 28-30. Czosnek - Antybiotyk starożytności. Encyklopedia internetowa Wikipedia. Czosnek pospolity. dostęp 07.03.2108., Jerzy Lutomski. Borgis - Postępy Fitoterapii 1/2001, s. 7-14. Fascynacja czosnkiem – wczoraj i dziś.Krzysztof Marciniec1, Barbara Włodarczyk-Marciniec2 Borgis - Postępy Fitoterapii 2/2008, s. 90-95. Przeciwnowotworowe własności czosnku. Anna Kędzia. Borgis - Postępy Fitoterapii 1/2010, s. 46-52. Przeciwdrobnoustrojowe działanie czosnku ( Allium sativum L.) Polecana literatura. Burdzenia O. Impresje na temat czosnku. "Wiadomości Zielarskie", nr 17/2000; Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa pod red. H. Strzeleckiej i J. Kowalskiego. W-wa 2000; Hasik J., Lutomski J. Ziołolecznictwo w chorobach wewnętrznych. Racjonalny poradnik dla lekarzy i farmaceutów. W-wa 2000; Kawałko M. J. Historie ziołowe. Lublin 1986; Kędzia A. Działanie olejku czosnkowego na bakterie beztlenowe wyodrębnione z jamy ustnej i górnych dróg oddechowych. "Postępy Fitoterapii", nr 1/2000; Klimuszko A. Cz. Wróćmy do ziół. W-wa 1989 (wyd. III); Khan Z. H., Katiyar R. Potent anti-fungal activity of garlic (Allium sativum) against experimental murine disseminated cryptococcosis. "Pharmaceutical Biology" 2000, 308, 87-100; Kohlmünzer S. Farmakognozja. W-wa 2000; Lutomski J. Czosnek znany i nieznany. W-wa 1989; Lutomski J. Fascynacja czosnkiem - wczoraj i dziś. „Postępy Fitoterapii", nr 1/2001; Medycyna naturalna pod red. K. Janickiego i W. Rewerskiego. W-wa 2001; Niedworok J. Lecznicze właściwości czosnku odkrywane na nowo. "Wiadomości Zielarskie", nr 11/2000; Siegel G. i inni. Pleiotropowe działanie czosnku. "Herba Polonica", nr 3/1999. Adler R., Lookinland S., Berry J.A. A systematic review of the effectiveness of garlic as antihyperlipidemic agent. J. Am. Acad. Nurse Pract., 2003,15,120-129; Banerje Sajany K., Malik Subir K.: Effect of garlic on cardiovascular disorders: a review. Nutrition Journal, 2002,1(1); 4-32; Beaglehole R. Cardioprotection and garlic. Lancet,1997, 349:131; Birdia A., Verma S.K., Srivastava K.C.: Effect of garlic (Allium sativum) on blood lipids, blood sugar, fibrinogen and fibrinolytic activity in patients with coronary artery disease. Prostaglandins, Leukotrienes and Essential Fatty Acids, 1998,58 (4), 257-263; Bruneton J. Pharmacognosy, Phytochemistry Medicinal Plants. Lavoisier, Paris, London, New York 1999; Efendy J.L., Simmons D.L., Campbell G.R., Campbell J. The effect of the garlic extract „Kyolic”, on the development of experimental atherosclerosis. Atherosclerosis, 1997, 132, 37-42; Kiesewetter H., Jung F., Jung E. M., Mrowietz C., Kościelny J. Effect of garlic on platelet aggregation in patients with increased risk of juvenile ischaemic attack. Eur.J. Clin. Pharmacol. 1993, 45, 333-336; Kiesewetter H., Jung F., Pindur G.Jung E. M., Mrowietz C., Wenzel E. Effect of garlic on thrombocyte aggregation, microcirculation, and other risk factors. International J. of Clinical Pharmacology, Therapy and Toxicology, 1991, 29 (4), 151-155; Mader F.H. Treatment of hyperlipidaemia with garlic-powder tablets. Arzneim.Forsch./Dru Res., 1990, 40 (11), 1111-1116; Matławska I. Farmakognozja. Ak. Med., Poznań 2005;
OptiBorelia®
Dodaj do koszyka
Kiesewetter H., Jung F., Pindur G.Jung E. M., Mrowietz C., Wenzel E. Effect of garlic on thrombocyte aggregation, microcirculation, and other risk factors. International J. of Clinical Pharmacology, Therapy and Toxicology, 1991, 29 (4), 151-155; Mader F.H. Treatment of hyperlipidaemia with garlic-powder tablets. Arzneim.Forsch./Dru Res., 1990, 40 (11), 1111-1116; Matławska I. Farmakognozja. Ak. Med., Poznań 2005; Morris J., Burke V., Mori T.A., Vandongen R., Beilin L.J. Effects of garlic extract on platelet aggregation: a randomized placebo-controled double-blind study. Clinical and Experimental Pharmacology and Physiology 1995, 22, 414-417; Morihara N., Ushijima M., Kashimoto N., Sumioka I. Aged garlic extract ameliorates physical fatigue. Biol. Pharm. Bull. 2006, 29(5), 962-966; Patumraj S., Tewit S., Amatyakul S., Jariyapongsul A. Maneesri S., Shepo D. Comparative effects of garlic and aspirin on diabetic cardiovascular complications. Drug Delivery 2000,7, 91-96; Rahman K. Garlic and aiging: new insights into an old remedy. Ageing Research Reviews 2003, 2, 39-56;